5 Bepalingen uit de Wet inkomstenbelasting die moeten worden gewijzigd of geschrapt

Artikel inhoud

Het ministerie van Financiën heeft op 20 december 2023 het wetsontwerp voor kortetermijnverhuur als onderdeel van een klein pakket belastingvoorstellen. Voor degenen die een herinnering nodig hebben: eigenaren/exploitanten van kortetermijnverhuur die actief zijn in een gemeente die dergelijke verhuur verbiedt, zijn blijkbaar slecht en moeten vanuit inkomstenbelastingperspectief tot het uiterste worden gestraft.

De wetgevingsvoorstellen bevestigen de economische verklaring van het najaar dat onkostenaftrek voor dergelijke exploitanten zal worden geweigerd. Deze exploitanten zijn, vanuit het perspectief van de inkomstenbelasting, kennelijk slechter dan criminele drugsdealers die niet over een dergelijk verbod op de aftrek van uitgaven beschikken (als ze er al voor kiezen om hun belastbare criminele inkomsten aan te geven).

Hoe dit de Canadese huisvestingsproblemen zal oplossen of verzachten, is mij een raadsel. In plaats daarvan denk ik dat het sommige exploitanten zal aanmoedigen hun inkomsten niet voor belastingdoeleinden te rapporteren (de overgrote meerderheid doet dit momenteel).

Zucht. Canada heeft behoefte aan een veel betere manier om een ​​gezond inkomstenbelastingbeleid te introduceren, in plaats van overhaaste politieke reacties die de wet op de inkomstenbelasting compliceren en de kiezersbasis van de regeringspartij ondermijnen.

Het zette mij opnieuw aan het denken: welke andere dwaze bepalingen in de Wet op de inkomstenbelasting zou ik, als ik mijn zin had, schrappen?

Welnu, er zijn er te veel om hier te documenteren, maar idealiter zou Canada een uitgebreide belastingherziening/hervorming ondergaan die het overnemen van wijzigingen of eliminaties overbodig zou maken. Helaas heeft onze huidige regering geen belang bij een alomvattende belastingherziening/hervorming, ook al is dit noodzakelijk en al te laat.

Met dat in gedachten zijn hier de vijf belangrijkste bepalingen van de inkomstenbelastingwet die ik zou schrappen of wijzigen.

Aftrek kleine bedrijven

Sommige van mijn collega’s en collega’s zullen het hierover waarschijnlijk niet met mij eens zijn. De aftrek voor kleine bedrijven is de voorziening die het belastingtarief verlaagt voor bepaalde door Canada gecontroleerde particuliere bedrijven die een actief bedrijf uitoefenen in Canada, maar het creëert onnodige economische verstoringen en complexiteit.

Een algehele verlaging van de vennootschapsbelasting tot een federaal/provinciaal streeftarief van ongeveer 20 procent zou zeer concurrerend zijn met de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk, en zou zeker de complexiteit van de inkomstenbelasting verminderen.

Regels tegen het verdelen van gezinsinkomens

Deze regels staan ​​bekend als de “belasting op gesplitste inkomensregels” en werden geïntroduceerd als onderdeel van het debacle van particuliere bedrijven op 18 juli 2017. Ze zijn verschrikkelijk complex en oneerlijk. Ze moeten geëlimineerd worden.

Veel persoonlijke heffingskortingen

De proliferatie van persoonlijke heffingskortingen begon jaren geleden met kredieten zoals de fitness- en kunstkredieten voor kinderen, doorreiskredieten, zoek-en-reddingskredieten, enz. Het introduceren van deze kredieten is slechts een simpele ‘feel good’-beweging die het belastingstelsel ingewikkeld maakt. zowel vanuit wetgevend als vanuit administratief perspectief, hebben een lage dollarimpact en zijn eenvoudigweg politieke stemmen.

Gelukkig zijn veel van die dwaze kredieten geëlimineerd, maar ze blijven bij elke federale begroting weer binnensluipen. Een voorbeeld is de Belastingkrediet voor lerarenschool. Deze moeten volledig en permanent worden geëlimineerd.

Alternatieve minimumbelasting

Deze belasting, die voor het eerst werd geïntroduceerd in 1986 als reactie op de kreten dat de zogenaamde rijken hun eerlijke deel niet betaalden, is een alternatief regime dat de inkomstenbelasting op een andere manier berekent door bepaalde aftrekposten en kredieten die normaal zijn toegestaan, te weigeren/aan te passen en vervolgens geldt een basisvrijstelling.

Voor zover deze alternatieve manier van berekenen van de inkomstenbelasting resulteert in hogere te betalen belastingen, is het surplus ten opzichte van de normale manier verschuldigd. Een dergelijke AMT kan echter worden toegepast op toekomstige verschuldigde inkomstenbelastingen (tot een maximum van zeven toekomstige jaren) voor zover AMT in die toekomstige jaren niet betaalbaar is.

Het is een verschrikkelijk complex en onnodig systeem. De recente amendementen die de hoge inkomens aanvallen – die grote gevolgen zullen hebben voor liefdadigheidsgiften – benadrukken nog eens de noodzaak om dit regime af te schaffen.

Een mengelmoes van andere voorzieningen

De anti-flipping tax, die de verkoop van woningen belast als deze minder dan een jaar in bewaring zijn genomen (met enkele uitzonderingen voor ‘levensgebeurtenissen’), moet verdwijnen. Het is dubbel en onnodig.

Zoals hierboven vermeld, moeten de dwaze kortetermijnhuurvoorstellen worden geëlimineerd. Een recent voorstel om de dividendaftrek voor financiële instellingen te weigeren moet worden geëlimineerd. Er zijn nog een hele reeks andere bepalingen die moeten worden herzien of geëlimineerd, maar dat is een onderwerp voor een andere dag.

Dus daar heb je het. Zouden bovenstaande wijzigingen ons belastingstelsel verbeteren? Zeker. Maar het krast nauwelijks op het oppervlak. Canadezen hebben behoefte aan een inkomstenbelastingstelsel dat begrijpelijker en benaderbaarder is vanuit administratief perspectief, en niet een systeem dat gevuld is met simpele en dwaze politieke gebaren.

Albert Einstein zou hebben gezegd dat “het moeilijkste ter wereld om te begrijpen de inkomstenbelasting is.” Hoewel je kunt discussiëren over de context waarom hij dit zei, schuilt er veel waarheid in deze verklaring.

Het is onrealistisch om te denken dat Canada – en andere moderne landen – ooit zijn inkomstenbelastingstelsel “eenvoudig” kunnen maken. Maar er zijn altijd goede resultaten wanneer pogingen worden ondernomen om te vereenvoudigen. Dat is een groot verschil met een onderscheid. Canada moet die pogingen ondernemen.

Kim Moody, FCPA, FCA, TEP, is de oprichter van Moodys Tax/Moodys Private Client, voormalig voorzitter van de Canadian Tax Foundation, voormalig voorzitter van de Society of Estate Practitioners (Canada) en heeft vele andere leidinggevende posities bekleed in Canada. fiscale gemeenschap. Hij is te bereiken op kgcm@kimgcmoody.com en zijn LinkedIn-profiel is www.linkedin.com/in/kimmoody.